موضوع روانه شدن سیل پناهندگان از اسیا و آفریقا به سمت اروپا و تبعات سیاسی ، امنیتی ، اجتماعی و اقتصادی آن این روزها در صدر اخبار رسانه های اروپایی و بین المللی قرار دارد .آنگونه که در خبرها اعلام میشود طی ماه های اخیر حدود ۲۰۰۰نفر از این پناهندگان به انحای مختلف در مسیر رسیدن به اروپا ازبین رفته و فوت کرده اند . واژگونی قایق ،ازبین رفتن در اثر گرسنگی و تشنگی و . . . بنابر برخی تحلیل ها،حرکت این حجم از مهاجرین به سمت اروپا بعد از سالهای خاتمه جنگ جهانی دوم تا کنون سابقه نداشته است. نمایش انسان های آواره ، فرارکرده از جنگ و خونریزی برای نجات جان خود ،زن ، مرد کودک ، پیر ، جوان ، صفهای طولانی ، هجوم به طرف قطار برای رسیدن به مقصدی که پس از رسیدن تکلیف استقرارش مشخص نیست ، برخوردهای تند نیروهای امنیتی کشورها ،گاهی زد و خورد ،گذر مشقت بار خانواده ها از سیم های خاردار ، پخش خوراکی و کمک برخی مردم به آوارگان و پناهجویان در مسیر حرکت آنها ،و . . . همه این صحنه های آزار دهنده ای که یک بیننده تلویزیون یا مخاطب فضای مجازی از سرنوشت غمبار ده ها هزار نفر از پناهجویان می بینند دردناک و رقت بار است است . با این پیشامدها و دگرگونی ها زندگی و آینده بسیاری از این پناهندگان و جویندگان آرامش تغییر میکند و حرکت زندگی آنان در مسیر جدیدی قرار میگیرد که فرسنگها با هویت ، فرهنگ ، تمدن و مسیر زندگی آبا اجدادی آنها فاصله دارد .سرنوشت مردمان محترمی که تا چندی پیش در محیط زندگی ،کانون گرم خانواده ،محل کار و کسب خود با احترام و آرامش زندگی میکردند . بچه هایی که اینک بجای مهدکودک و مدرسه بر دوش خسته و بی توان مادران و پدران آواره خود راهی ناکجا آباد شده اند.
براستی مسولیت این نابسامانی ها ، آوارگی ها ، ناآرامی ها ، به هم ریزی خانواده ها ، بی سرو سامانی ها و تحقیرهای پی در پی مردمانی که سالها در مناطق پر نعمتی چون شامات زندگی کرده و اینک محتاج نگاه ترحم آمیز مردمان کشورهای پذیرنده هستند با چه کسان و کدام کشورهاست؟ . آیا اندکی همدلی ، تامل و انسانیت در رفتار سیاسی نمیتواند به جلوگیری از آوارگی های بیشتر بیانجامد ؟
روز 23 تیرماه 1394 جهان شاهد به نتیجه رسیدن یک ماراتن نفس گیر سیاسی و دیپلماتیک ، پایان یک مرحله پر تنش بین ایران و کشورهای غربی برسر مسائل هسته ای و قرائت بیانیه مشترک بین جمهوری اسلامی ایران و شش کشور مهم و بزرگ موسوم به کشورهای پنج باضافه یک بود . فارغ از مفاد و موارد مطروحه در بیش از صد صفحه توافقنامه برای مشخص شدن فصول و چهارچوبهای توافق شده که در جای خود بسیار مهم هستند اتفاقات رخداده تا کنون و توافقات کلی صورت گرفته بدون تردید در تاریخ دیپلماسی جهان کم نظیر و ماندگار است . طی این توافق موقعیت و جایگاه سیاسی ایران جلوه بسیار مهمی یافت و باعث شد تا اعتراف سیاستمداران بزرگ جهان به اهمیت ایران و اهمیت توافق را در پی داشته باشد .آقای بان کی مون دبیر کل سازمان ملل توافق هسته ای ایران را" تاریخی و بسیار مهم" دانست همینطو اولاند رییس جمهور فرانسه این توافق را تاریخی خواند . اوباما در نطق تلویزیونی خود که بلافاصله پس از اعلام توافق ایراد کرد مذاکرات با ایران را با گفتگوهای مهم و تعیین کننده تاریخی با شوروی مشابه دانست .
مذاکرات به لحاظ بازه زمانی ، تعداد جلسات وطول زمان مذاکره نیز متفاوت و بعنوان طولانی ترین و سنگین ترین مذاکرات تاریخ معاصر جهان ارزیابی شده است . وزیر خارجه آلمان با اشاره به 22 ماه مذاکره مستمر( مرحله پایانی ) به مذاکرات سنگین ساعات پایانی اشاره کرده است و روز 30 ژوئن ( 9 تیر ماه پایان زمان اولیه توافق شده ) را روزی توصیف کرد که 348 ساعت به طول انجامید .
آقای دکتر ظریف وزیر خارجه و سرپرست تیم مذاکره کننده جمهوری اسلامی با اشاره به اهمیت پیروزی و دستاورد بزرگ دیپلماتیک جمهوری اسلامی ایران گفت : هفته دیگر شورای امنیت در قطعنامه ای برای اولین بار در تاریخ خود برنامه غنی سازی یک کشور در حال توسعه را به رسمیت می شناسد .
مشارکت فعال و کم نظیر وزیران خارجه شش قدرت بزرگ جهان در نشست های مکرر و مستمر با ایران ، حضور طولانی بیش از هفتصد خبرنگار از رسانه های مختلف جهان در جریان مذاکرات ، پخش و انعکاس مستقیم بیانیه پایانی مذاکرات ، سخنان اوباما رییس جمهور ایالات متحده آمریکا و سخنرانی دکتر روحانی ریاست جمهور اسلامی ایران از ده ها شبکه تلویزیونی بین المللی ، صدها رادیو و انعکاس همزمان در هزاران خبرگزاری و سایت فعال خبری در جهان از ویژگی های مذاکرات و بیانیه پایانی توافق ایران با کشورهای پنج باضافه یک بود که همه این موارد وزن ، اهمیت و اعتبار کشورمان را در پهنه جهانی گسترش داده و بیش از پیش براعتبار این جایگاه و موقعیت می افزاید .