تقریبا همه عقلای جهان گفته اند ، نظمی قراردادی حتی به غیر حق از بی نظمی مطلق بهتر است یا دولت و حکومت جور از بی دولتی و به هم ریختگی و بی قانونی بهتر است چون در این صورت لا اقل شهروندان می دانند چگونه با احکام و قوانین مقرر شده حتی غیر مطلوب خود مواجه شوند . با این حال جهان به ظاهر متمدن امروز و قدرت های به اصطلاح مدعی تمدن و مدافع حقوق بشر ، پیش و بیش از هر امری بر قدرت و توانمدی های بالفعل و توانمندی های بالقوه در چانه زنی های جهانی به عنوان سرمایه در معاملات و مراودات با دیگر کشورها سود می برند . اساس روابط بین الملل بر خلاف آنچه ادعا می شود به هیچ وجه بر تساوی کشورها در مجامع بین المللی یا رعایت حقوق بشر از هر رنگ و نژاد قرار ندارد .
اگر از کشورهای بلوک شرق سابق یا همه کشورهایی که به زعم غربی ها بر مدار دمکراسی حرکت نمی کنند و حاکمیت های اقلیت بر اکثریت فرمان می دهند ،به عنوان یک امر شناخته شده در جهان بگذریم ، تبلیغ کنندگان و به اصطلاح حامیان دمکراسی و مردم سالاری در جهان نیز جز در تبلیغات ، پروپاگاندا و به کارگرفتن عبارات زیبا تفاوتی در نوع عمل ، نادیده گرفتن حقوق سایرین ، اولویت دادن به منافع شخصی ( حاکمان و قدرتمندان ) در برابر منافع عمومی مردم جهان ندارند .
جهان در سال ۱۴۰۳ ش و ۲۰۲۴ م شاهد بمباران های وحشیانه و جنون آمیز مردم بی پناه غزه ، مردمی محاصره شده و تحت ستمی ۷۵ ساله توسط رژیم اسراییل بودند ، تعداد کشته های فلسطینی بیش از ۵۰ هزار نفر اعلام شد و پس از آتش بس ، مسولان فلسطینی اعلام کردند که بیش از ده ۱۰ هزار کشته نیز در زیر آوارها مانده اند ، در این حال با پیگیری و همت چند کشور مستقل از جمله آفریقای جنوبی و با صدها هزار سند روشن نسل کشی فلسطینی ها توسط نظامیان اسراییلی ، دادگاه لاهه این رژیم را به عنوان رژیمی یاغی و مسول کشتار هزاران کودک و زن فلسطینی محکوم کرد و حاکمان اسراییلی را تحت پیگرد قرار دادندولی حتی تعدادی از کشورهای اسلامی و مدعی مثل ترکیه ، نه تنها روابط اقتصادی و سیاسی با رژیم غاصب را قطع نکردند ، بلکه حجم مبادلات اقتصای آن ها افزایش نیزیافت !!؟
عجیب تر اینکه دلیل شکل گیری و تاسیس سازمان کنفرانس اسلامی حمایت از مردم و آرمان فلسطین و حفاظت از مسجدالاقصی بود ، دفتر مرکزی این نهاد فرامنطقه ای در عربستان و بیشترین نهادهای اقتصادی آن در کشور ترکیه است !!؟
روزی و لحظه ای نیست که رسانه های پر قدرت و مسلط جهانی از حقوق بشر ، تساوی انسان ها ، اهمیت نهادهای بین الملل و حمایت از صلح جهانی صحبت نکنند ، اما آنچه که اینک در جهان ما حاکم است بدون تردید اصالت قدرت است ،اسراییل به آن دلیل به هر اقدام غیر انسانی دست می زند که علاوه بر زرادخانه های خود به حمایت صد در صد آمریکا در هر شرایطی پشت گرم است ، اگر غیر از این بود حد یقفی برای جنایات این رژیم وجود می داشت.
آخرین قسمت سریال خانگی زخم کاری را با تاخیر و بعد از چند روز از زمان انتشاردیدم ، حتما بینندگان و تعقیب کنندگان سریال بلافاصله پس از اعلام اپلیکیشن فیلیمو این قسمت را یعنی آخرین قسمت از فصل چهارم را زودتردیده اند ، همچنین سایر قسمت های قبلی را ، این که کارگردان سریال قبل از این، فیلم و سریال های خوبی را تولید کرده است ، آقای محمد حسین مهدویان ساخته های قابل تحسین هم داشته است ، شکی نیست ، اما معلوم نیست چرا بعضا کارگردان ها و تهیه کنندگان محترم موفق در یکی دو کار و نام آشنا شدن برای مخاطب ، شروع می کنند به سری سازی و افزودن برخی مخلفات غیر لازم به کار یا عادی شدن و بی وزن شدن و از اهمیت افتادن سلایق و نیازهای مخاطبان در نظرشان ، متاسفانه سریال زخم کاری در سرتاسر قصه خود لبریز شده است از قتل ، جنایت ، دسیسه ، جاسوسی ، فریب ، خدعه ، نامردی ، عهدشکنی و در عین حال سادگی برخی از عناصر و فریب خودرن های پی در پی و . . . در نتیجه ساده انگاری بیش از حد مخاطب ، سازندگان سریال در هر پیچ و گیر داستان که می توانستد با تفکر بیشتر به قصه پردازی بهتر بپردازند ، راه حل را در ترور و حذف فیزیکی عناصر ذیربط دانسته اند و مثل کشتن یک پشه یا راحترا از آن باشلیک یا مسموم کردن طرف را از پیش پای قصه خود بر داشته اند و ادامه ماجرا . . . تا چند دقیقه بعد که نوبت حل گیرو گور دیگر قصه پرداز میشود و کشتن نفر بعدی و همینطور هر کجا نویسنده هوس کرد، یا برای تنوع ( !! ) لازم شد ترور بعدی یا زجر و شکنجه دیگر ،تمام و کمال به نمایش گذاشته می شود . واقعا با تکرار و به دفعات کشتن و زجر دادن و آه و ناله و شکنجه را به مخاطب خسته ، گرفتار و مشتاق دیدن برنامه هایی بهتر و متنوع تر از تلویزیون کشور چه هدفی و چه ثمراتی را قرار است در پی داشته باشند ، در ازای وقت و هزینه ای که مخاطب صرف دیدن این سریال کرده است ، چه چیزهایی حاصلش گردیده ، افزایش دانش ، بالا رفتن اطلاعات ، تفریح و سرگرمی ، آشنایی با نادانسته ها ، به سر کردن لحظاتی بدون دغدغه و با آرامش در اوقات فراغت و در کانون گرم خانواده و . . . ، ،
اینکه در پلاتفرم های ( سکوهای داخلی) تولید و نمایش فیلم و سریال تعداد زیاد و قابل توجهی با سرمایه گذاری و مشارکت خودو بدون هرگونه وابستگی به تولید و پخش برنامه های نمایشی برای سرگرمی و پر کردن اوقات فراغت مردم تلاش می کنند، امری بسیار شایسته است .
در هر حال در کنار تلویزیون و سینما که هر کدام چهارچوب های نظارتی خاص خود را دارند و به ویژه تلویزیون کشورمان که از بودجه عمومی استفاده می کند و هم ازابتدای شکل گیری و آغاز فعالیت ، از نوعی انحصار و تک تازی برخوردارر بوده است اینک مجموعه ای با سرمایه های مردمی و سلایقی متفاوت برنامه سازی می کننددر واقع ظزفیت بسیار وسیعی به ظرفیت های قبلی در داخل کشور افزوده شده است و همه این اقدامات در جهت ایجاد تنوع و تولید برای پوشش گسترده و فراگیری بیشتری از سلایق موجود در جامعه است و این ها همه سازنده و مبارک هستند ، اما در کنار این همه نکات مثبت چه برای مخاطبان که با تولیدات متنوع تر و رقابت های بیشتری را در عرضه تولیدات ، روبرو هستند و چه برای طیف های متنوع شغلی ، فنی ، هنری اعم از تصویر برداران ، تدوین گران و سایر عوامل فنی و نیز بازیگران ، نویسندگان و کارگردانان و سایر عوامل هنری شاهد جوشش و رونق خوبی در حوزه کاری و صنفی خود هستند بسیار میمون و مبارک است. لذا در مقابل این اقدامات و تحولات مثبت و سازنده ، انتظار این است که سازندگان ، تولید کنندگان و هنرمندان مشغول و شریک در حوزه های مورد اشاره ، به سادگی به ورطه آسان گیری و آسان پسندی و به قول مردم سری دوز و آب بستن به تولیدات نیافتند . در کنار تعداد قابل توجهی از سریال ها و فیلم های سینمایی با داستان ها و مضامین خوب ، تاریخی ،فرهنگی و اجتماعی ، در مواردی نیز در تولیدات مذکور توجه کافی به کیفیت لازم و استاندارد نشده است ، در مواردی اشکالات متعددی چه به لحاظ فنی و چه صحنه آرایی ، بازیگری و حتی تسلسل و مفاهیم داستان وارد است یا در آفرینش صحنه های درام ، راه افراط در پیش گرفته شده که چندان زیبنده فیلم سازی و فیلم سازان ما نیست ، در نوبت دیگر ،برخی از موارد سهل انگاری یا اشکالات کاملا علنی در تولیدات پیش گفته مورد توجه قرار میدهیم .