در موارد زیادی دیده میشود که بسیاری از سخنگویان ، وابستگان بخش های مختلف دولت در بحران ها و پیشامدهای ناگوار به جای آب ریختن روی آتش و برخورد ملایم با مخاطب لحن و تند و طلبکارانه را جایگزین میکنند، عجیب است که برخی از این افراد در مراحل و موقعیت هایی به دیگران درس اخلاق میدهند ، نصیحت میکنند و راهنما میشوند ولی در نامرادی ها و مشکلات و بحران هایی که خود می بایست جزو پاسخگویان باشند ، به جای خویشتن داری ، عذرخواهی و ملایمت ، زبان تند و طلبکارانه به کار میگیرند .
اصولا در همه کشورهای توسعه یافته مسولان سعی میکنند به واقع یا حتی به صورت ظاهر ،مواظب کلام و لحن و شیوه مراوده با مخاطب و مراجعه کننده باشند ، هرگاه وسیله ارتباطی فراکیر باشد ، مراقبت های آشکار و نهان گوینده به مراتب بیشتر میشود . در کشور ما با اینکه بالاخره طی سال های اخیر در چند مورد شاهد عذرخواهی مسولان در قبال کوتاهی ها بوده ایم ولی کمابیش ، فرهنگ گذشته ادامه دارد.
مدیر مسول روزنامه ای در قبال یک حادثه و رخداد و معضل اجتماعی یا رفتار غلط ماموران یک حوزه با مردم قبل از بررسی و اظهار نظر کارشناسی مراجع ذیربط موضع میگیرد ، پاسخ می دهد و اظهار فضل میکند ، به ناگهان وقتی می بیند اصل موضوع به گونه ای دیگر بوده به جای عذرخواهی نوشته و توییت قبلی خود را حذف میکند به امید آن که مخاطبان و بازدیدگنندگان نیز فراموش کنند .! دیگری کل ماجرا و رخداد را منکر میشود و . . . اما با روشن شدن قضیه سعی میکند ، خطای راهبردی را به روی مبارک نیاورد به این جهت که مردم را فراموشکار میدانند و خود را زرنگ و هوشمند .!
به یکی دو خطا و ایستادگی در برابر واقعیت ها به طور سیستماتیک این نوع گویندگان و نویسندگان نزد مخاطبان بی اعتبار میشوند ، حتی اگر به ظاهر فعال بمانند .
تنها چاره کار برای این قبیل افراد ، توجه به کلام پر محتوای سعدی شیرازی است که گفت :
بربساط نکته دانان خود فروشی شرط نیست یا سخن دانسته گو ای مرد عاقل یا خموش
در هفته گذشته عبارت ؛ کمی مانده تا ابرقدرتی مان ؛ از دو مقام دولت نقل شد ، نمی خواستم بپذیرم به نظرم رسید که این موارد از خبرهای فیک باشد ولی دیدم در منابع مختلف خبری نقل شده است .یکی از مقامات ،معاون اقتصادی وزارت خارجه است . البته متاسفانه این نوع سخن ها قبلا هم از مسولان و اعضای دولت سیزدهم شنیده بودیم ، نظیر صحبت ها و وعده های وزیر کار که میگفت با یک میلیون می توان یک شغل ایجاد کرد ، وزیر محترم خیلی زود از حضور مردم مرخص شد ، قطعا اگر حضورش تداوم میافت شاهد افاضات دیگری هم از این دست بودیم سخن هایی آسان با تبعات سخت . اظهار نظر جدید هم به مراتب عجیب تر است . معلوم نیست این آقایان برای جه اینگونه سخن میرانند ، حواسشان نیست ، بی اختیار کلامی را بر زبان می رانند یا واقعا مشاورانی در پیرامونشان هستند که گمراهشان میسازند و احتما از این طریق سعی دارند به مخاطبان خود دلگرمی بدهند ، غافل از اینکه با فضای موجود در جامعه ، هجوم خبرهای راست و دروغ در فضای مجازی، وضعیت اقتصاد و گرفتاری های جدی معیشتی مردم، بهتر است ابتدا برای رفع تنگناها و مشکلات جاری تلاش شود ، فشارهای ناشی از تحریم ها همراه با آثار بین المللی جنگ و حمله روسیه به اوکراین و روشن نشدن گفتگوهای برجامی ،بیش از پیش چاره جویی های رفع مشکلات را با ابهام و چالش روبرو کرده است
هفته دولت با مراسم های مختلف و تقدیر و تشکرها به پایان رسید . رسمی که طی سال هاست برگزار میشود . اصولا این رسم برای بازبینی ، بررسی و مرور بر عملکردهاست و البته فرصتی برای تبلیغ کارها و تلاش های صورت گرفته طی یکسال گذشته ، امسال دولت سیزدهم در اولین سال استقرار خود همین برنامه ها را اجرا کرد ، با این تفاوت که با توجه نبود یک مجموعه مستقل منتقد در برابر دولت به ویژه هماهنگ بودن رسانه های رسمی ، در راس آنها صدا و سیما ، همچنین بی رمق بودن یا اجازه نیافتن فعالین جناح رقیب ، نقد جدی در بررسی عملکردها صورت نگرفت .
دولت جاری در شرایط خوبی کشور را تحویل نگرفت ، تورم ، گرانی های افسار گریخته و تبعات منفی روز افزون تحریم ها وجود داشت . . اما با وجود وعده های مکرر دولت جدید در دوران تبلیغات و حتی بعد از آن شرایط برای مردم کوچه و بازار بهبود نیافت ، حتی در موارد متعددی نسبت به قبل بدتر هم شد ، به عبارتی روند رو به تزاید شاخص های منفی ، کمابیش افزایش یافت . البته اعضای دولت و شخص رییس جمهور در این یکسال ،سفرهای زیاد و بازدیدها و ملاقات های متعددی با مردم داشتند، حوادث مختلفی از جمله حوادث طبیعی هم رخ داد و بخشی از توان دولت را به خود معطوف کرد .
گاهی در گزارش ها و مصاحبه های مسولان صحبت از بهبود اوضاع ، مثبت شدن شاخص های زندگی ، توسعه روابط با کشورهای جهان ، فروش بیشتر نفت ، آزاد شدن بخشی از دلارهای نفتی بلوکه شده و از این موارد دلگرم کننده شده است، انشاالله که همه درست و در آینده نزدیک نشانه های بهبود در زندگی مردم بروز و ظهور داشته باشد . ایکاش در کتار گزارش ها ، نظرخواهی از مردم ، افکار سنجی و بررسی های میدانی مستقل هم می شد تا میزان بهبود وضعیت ، ارتقای شاخص های اقتصادی در زندگی روزمره مردم برای دولت و رسانه ها مشخص می شد .
آنچه بیش از همه شاخص ها و گزارش ها مهم و معتبر است میزان رضایت مردم و امیدواری نسبت به آینده است . انشاالله که افزایش یابد و گفته های مسولان در آینده ، تمام و کمال رنگ واقعیت و تحقق بپذیرند .