اقای کوچک زاده نماینده مجلس که طبق نظر و محاسبه تعدادی از کارشناسان نمایندگی ده درصد از مردم تهران را هم ندارد ، تعابیری بسیار غیر معمول و با عرض معذرت بی ادبانه ای راجع به ایرانیان خارج از کشورو برخی از دولتمردان به کار برد ، در شرایطی که یک نماینده دلسوز ، فهیم و کارآمد نهایت تلاش خود را به کار میگیرد تا از هموطنی در دور دست ها آن هم در شرایط آسیب دیدگی ، آن هم کشورهای دیگر ، غربت و بطور کلی هر نقطه جهان حمایت کند، آیا حرمت شکنی و به کاربردن تعبیر پفیوز برای هموطنانی در خارج از کشور یا بر دهان این و آن کوبیدن واقعا زیبنده یک نماینده است ؟ کافی است از فرد یا افرادی که شنونده و مطلع از ماجرا نیستند بدون زمینه قبلی نظرشان در مورد متن و محتوای کلام و عبارات به کار رفته ، پرسیده شود ، بسیار بعید است که کسی این جملات را حاصل کلمات و تفکرات یک نماینده یا هر انسان متفکر و مبادی آداب بداند .
به راستی چرا مجلس ما به این جا رسیده ؟ آیا دلیلش غیر از این است که زمینه و شور و شوق کافی در برگزاری انتخابات و انتخاب اصلح بین جمعیت فراوان اهل نظر صورت نمیگیرد ؟
آیا مدیریت مجلس . اعضای هیات رییسه و سایر نماییندگان فکر نمی کنند چنین سخنان و برخوردهایی ، مجلس را از همین جایگاه و اعتبار موجود هم می اندازد و برای آینده پیش رو بدتر هم خواهد شد؟ ، مگر اینکه خود مجلسیان فکری برای نوع تعامل و ترمیم و تصحیح ارتباط همه نمایندگان با جامعه و مجموعه ایرانیان داشته باشند .
در هیچ تفکر و جریان سیاسی و حزبی بد دهنی و توهین به دیگران و با عصبانیت به این و آن پریدن و مهار سخن را از دست دادن شایسته و مقبول نیست ، چه برسد به ما که قرار بوده اخلاق مدار و به قول برخی ها الگو هم باشیم .!!؟
امسال هفته کتاب از روز ۲۴ آبان ماه تا جمعه ۲ آذرماه بود. ۲۴ آبانماه روز درگذشت و بزرگداشت علامه طباطیایی ( سید محمد حسین طباطبایی ) فیلسوف ، مفسر قرآن و عارف معاصر ایرانی نیز هست و روز کتابخوانی نام گذاری شده است . روز جهانی کتاب طبق تصمیم سازمان یونسکو در سال ۱۹۹۵ روز ۲۳ آوریل است. روزی که مصادف بوده است با درگذشت ویلیام شکسپیر نویسنده مشهور انگلیسی ( ۱۵۶۴ -۱۶۱۶ م ) با آثاری چون هاملت ، شاه لیر ،، اتللو . . همچنین درگذشت میگل سروانتس ( ۱۵۴۷- ۱۶۱۶) نویسنده بزرگ اسپانیایی و مولف رمان معروف دن کیشوت است. .
امسال به همراه دو تن از دوستان در هفته کتاب سری زدیم به کتاب فروشی های جلوی دانشگاه تهران ، محدوده ای که سالهاست دو سه ماهی یک بار برای اطلاع از تازه های کتاب و موجودی های جدید بازار نشر و خرید کتاب های مورد نظر، سری به آنجا میزنم . البته در عصر ارتباطات نوین و انفجاراطلاعات ، اطلاع از اوضاع و بازار کتاب را می توان از طریق سایت های تخصصی و فضای مجازی نیز کسب کرد ، با این وجودحال و هوای کتاب فروشی ها و خریدها و خریدارها هم خود دیدنی است . چندین سال است که در کنار کتابفروشی های رسمی و مستقر ، فروش کتاب های کهنه و دست دوم نیز برای خودش جایی باز کرده و به دلیل گرانی کتاب های تازه چاپ شده ، رونقی هم برای خود دست و پا کرده است .
در کتابفروشی ها متوجه شدم که به مناسبت هفته کتاب تخفیف ۲۰ درصدی هم در نظر گرفته اند ، از یکی از فروشندگان سوال کردم برایم مشخص شد که ضمن فروش مشخصات دقیق خریدار و کتاب فروخته شده را یادداشت می کنند تا بر اساس آن تخفیف ارایه شده را از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باز پس بگیرند.
از جمله کتاب هایی که انتخاب کردم ،کتاب مفصل و قطور خاطرات علم بود، سال ها قبل از این ،خاطرات علم را در دوجلد ، با مجموعا حدود ۵۰۰ صفحه خریداری و مطالعه کرده بودم ، مجموعه ای که بطور خلاصه تنظیم شده بود ،ولی نسخه کاملی در کتاب فروشی ها بود در ۷ جلد با حجم متوسط و نسخه قطوری نیزدر دوجلد و مجموعا در ۲۳۵۲ صفحه که تاریخ نشر آن سال ۱۴۰۲بود این مجموعه را انتخاب و به قول قدیمی ها ابتیاع کردم . امیر اسدالله علم از کارگزاران دوران پهلوی بود، فرزند شوکت الملک علم و از خاندان های معروف انگلوفیل ، اسدالله علم ازآذرماه سال ۱۳۴۵ تا تیر ماه سال ۱۳۵۶۱ وزیردربار شاه ( محمد رضا ) و قبل از آن مدتی نخست وزیر شاه بود . خاطرات نسبتا کوتاه روزانه علم ، مجموعه مفصلی شده است که به میزان زیادی روشنگر اوضاع احوال سیاسی مراودات شخصیت های داخلی و خارجی با شاه و دربار سلطنتی است .
کتاب دیگری که خریدم ، کتاب پایاب شکیبایی نوشته دکتر جواد ظریف است ، کتابی که به تحولات سیاست خارجی ایران فعالیت های دیپلماتیک در ایام مسولیت آقای ظریف به عنوان وزیر خارجه جمهوری اسلامی می پردازد .اولین چاپ کتاب در سال ۱۴۰۲ بوده و کتابی که خریدم چاپ ششم و در سال ۱۴۰۳ است . واقعیت این است که کتاب را از سال پیش زیر نظر داشتم ، بخش های کوچکی از آن را نیز در رسانه ها خوانده بودم و مترصد زمانی بودم که کتاب با تخفیف پیدا کنم
کتاب دیگری که انتخاب کردم ، کتاب داستان انسان بود، کتابی در موضوع سبک زندگی و سلوک سید محمود دعایی نوشته سید عطالله مهاجرانی چاپ ۱۴۰۳ است .
مرحوم دعایی را از نزدیک می شناختم و همیشه برای سبک و سلوک و مشی عاقلانه و متواضعانه ایشان احترام ویژه قایل بودم . خدایش رحمت کند و بر حضور شخصیت های فرهنگی و رسانه ای همانند او بیافزاید .
خاطرات شیرین دبیرستان سلمان فارسی در سال های ۱۳۶۰ و ۱۳۶۱ که افتخار همکاری با آموزش و پروش منطقه ۱۷ و مدیریت دبیرستان را داشتم ، برایم همواره به یاد ماندنی است به خصوص با ابراز محبت مستمر دوستان قدیمی ، دانش آموزان دیروز و مسولان و متخصصان و کارشناسان بعدی و اینک برای تعدادی بازنشستگان امروز . .
استمرار ارتباط و پیام رسانی و گاه تماس و اظهار محبت برخی از عزیزان آنقدر قابل توجه است که بی تردید از باطن بی الایش و صمیمی و با معرفت دوستان بر می خیزد و لاجرم بر دل می نشیند .
پیام های گاه و بیگاه و یادآوری های برخی از دوستان در پاسخ یا پی نوشت نوشته های قبلی به قدری هنوز فعال و سیال است که به نظرم رسید برای چندمین بار باز هم یادی از آن دوران که اینک چهار دهه ازش میگذرد داشته باشیم ، این دفعه فقط میخواهم به احترام دانش اموزان قدیمی آن دوران و دوستان فرهیخته امروز صرفا با ذکر نام یاد کردی از این عزیزان که طی سال های گذشته پی نوشتی ذیل مطالب مرتبط یا پیغامی مستقیم و به طور شخصی ارسال کرده اند ، داشته باشم تا از این طریق عرض ادبی به عزیزان مورد اشاره کرده باشم ،
بدون رعایت ترتیب خاصی اسامی دوستانی که طی سال های گذشته در ارتباط با چند یادداشت مربوط به دبیرستان سلمان فارسی منطقه ۱۷ آموزش و پرورش یادداشتی برایم فرستاده اند ، با ذکر زمان نگارش و ارسال پیام ها اعلام میکنم.
اقای داود عزیزی در تاریخ ۳ مهرماه سال ۱۳۹۰ و دو سه اظهار محبت مجدد، آقای سبزه ، تماس و ذکر خاطرات
آقای ابوالفضل تقی خانی که در تاریخ ۷ آذرماه سال۱۳۹۰ ، نوشته بودند که در دهه ۶۰ دانش آموز دبیرستان سلمان فارسی بوده اند و زمان ارسال پیام مدیریت دبیرستان سلمان فارسی را بر عهده داشته اند .
آقایان احمد زاده در سوم آذر ۹۲، جواد(؟ ) در ۲۷ آبان سال ۱۳۹۲ ، حسین ملکی در ۲۶ آبان سال ۹۱ ، ، فاطمی ۲۲ دی سال ۹۴ ، حسن الهیاری ۲۶ تیرماه ۹۳ ، آشنا ۷ اسفندماه سال ۱۳۹۹ ، . .و . .
جناب استاد زنده روح دبیر ریاضیات آنزمان دبیرستان محبت کردند و طی چند نوبت پیام فرستادند و چندین سال با ایشان در تماس بودم ، امروز که این یادداشت را می نویسم ،پس از مدتی نسبتا طولانی مجددا توفیق تماس با ایشان را پیدا کردم و متوجه شدم که با تعدادی از دوستان رشته ریاضیات دبیرستان در تماس هستند ،از خداوند منان برای جناب استاد زنده روح سلامتی و طول عمر با عزت مسالت میکنم.
آقای زنده روح یادی از آقای همتی دبیر ریاظیات وقت هم داشتند و ازآقایان ایرانی و نراقی دیگر دبیران زمان همکاری نیز یاد کردند و گفتند که خوشبختانه کمابیش در ارتباط هستند .
جناب آقای مهندس علی مظفریان در یادداشتی که در تاریخ ۱۸ شهریور سال ۱۴۰۲ برایم فرستادند ضمن یادآوری خاطرات دوران تحصیل از تعدادی از دوستان هم کلاسی دوران مورد بحث یاد کردند ، امیدوارم با آن دوستان عزیز نیز ارتباط و احوالپرسی داشته باشیم .
اطلاعات بیشتر را می توانند دوستان گرامی به همین وب نوشت، ذیل مطالب مرتبط در قسمت نظر یا در بخش پیام ها به صورت مستقیم ارسال کنند .امیدوارم همواره شاد ، برقرار و سلامت باشید.