چنان قحط سالی شد اندر دمشق
که یاران فراموش کردند عشق
چنان آسمان بر زمین شد بخیل
که لب تر نکردند زرع و نخیل
بوستان سعدی ، باب اول در عدل و تدبیر و رای
استاد سخن سعدی شیرازی حدود ۷۵۰ سال پیش با سرودن شعر وزین و پر محتوایی که در بالا آمدشرح درست و دقیقی از اوضاع و احوال جامعه انسانی ،در شرایط بحرانی ، سختی معیشت و تنگدستی بخش گسترده ای از مردم ترسیم میکند . شرایطی که جز با تدبیر و رای درست برنامه ریزان و حاکمان جامعه و رافت و عطوفت انسان ها به یکدیگر ، کارها بر مدار درست و مسیر تعادل قرار نمیگیرد .
حیف و افسوس که بنا بر قول سعدی بزرگوار ،بسیاری از فرصت ها در شرایط سختی از دست میرود و عشق و عاطفه کم رنگ میشود .
حتما همراهی های افزونتر و احترام متقابل همگان ،سهم فراوانی درگسترش مهربانی و لطافت و رفاقت بیشتر موثر خواهد بود .
وقتی مسولان ناتوانند ، دیگرانی نیز صرفا به فکر منافع خودهستند ، راهی جز دریافتن دوستی ها و تعمیق رفاقت ها برای تخفیف آلام و تحقق آرزوها نیست .امیدوارم که دوستی ها پایدار بمانند و همگان برقرار و امیدوار و در آرامش باشند .