در میان هزاران مشکل اقتصادی ، اجتماعی ، اوضاع مغشوش و خطرناک خاورمیانه ، ضعف شدید این روزهای سوریه از معدود هم پیمانان ایران در این زمان و خطرات احتمالی آینده این تحولات و ناترازی های شدید اقتصادی در بودجه ، بدهی های گسترده ارثیه نامیمون از دولت قبل و ناترازی ها ( بخوانید کمبودهای شدید ) برق ، گاز و بحران آب و . . . که هر کدام به تنهایی می تواند هر دولتی را در اداره کشور ناتوان کند، گروهی از نمایندگان در مجلس فکر و ذکر و جلسه و تلاش و پیگیری شان شده برکناری دکتر جواد ظریف از معاونت راهبردی راهبردی دولت ، کسانی که کمابیش طراح قانون حجاب مجلس نیز بوده اند ، مصوبه ای که بنابر گفته آقای قالیباف قرار است بزودی برای اجرا ابلاغ شود ، قانونی که هنوز اعمال و اجرا نشده است بطور وسیعی مورد نقد و ایراد جدی کارشناسان حقوقی و نیز نگرانی برخی از متفکرین و روحانیان کشور شده است .
آیا بهتر نیست که در مواردی این چنینی قبل از هرگونه طرح و بررسی با شیوه های مختلف نظرات مردم در جامعه و نیز نظرات کارشناسان و اهل فن و آشنا با موضوعات سیاسی ، بین المللی و حقوقی جویا شوند ، صد البته باید قبل از ان با اولویت بندی مشکلات و ضروریات جامعه ، به اینگونه مباحث ورود کنند و برای گرفتاری های مردم چاره جویی کنند ؟ و قدری هم به فکر آرامش مردم و کم شدن دغدغه های اولویت دار کشور باشند .؟