سال هاست که در کشور عده ای سرسختانه مخالف مذاکره بین ایران و آمریکا بوده و همچنان هستند . بعضی مخالف مذاکره ای هستند که از ابتدا بی فایده بودنش یا ضرر داشتنش مشخص باشد ، این نگاه بدون شرح و تفصیل نگاه قابل قبولی است ، چون پایه و اساس آن حفظ اقتدار و عزت ملی است ،
عجیب است که مخالفان مذاکره به جز شعارهای به ظاهر انقلابی ، هیچ تحلیل و راه کار جایگزینی برای نجات کشور از چنبره تحرم های ظالمانه ارائه نمی دهند و صرفا بر مخالفت خود پافشاری می کنند ، علاوه بر آن به هر طریق ممکن در مسیر اهداف جریان مخالف کارشکنی میکنند نیز می کنند .
آنچه که در این میان فراموش می شود ، وضعیت معیشت مردم بیچاره و گرفتار است. البته دور زدن تحریم ها که بعضی سالهاست به عنوان راه کار فرار از تحریم هامطرح کرده اند و تعداد معدودی نیز عامل این جریان یعنی دور زدن شده اند ، مسیری از روی ناچاری با ضررهای کلان ملی منفعت های سرشاری برای همان عده قلیل داشته و دارد . تکلیف رفع فشارها و سختی های چندین و چند ساله روی مردم کوچه بازار چه میشود ؟؟
عجیب است که سخنرانان ، خطبا و تحلیل گران مخاف با مذاکره ، هیچ راه حل و راه کار گذار از این گرفتاری هم راه نفع و آرامش عامه مردم ارایه نمی دهند و عجیب تر اینکه برخی از توصیه کنندگان به تحمل و کم خودرن و ساده زیستی در زندگی شخصی و خانوادگی خود به هیچ کدام از این توصیه ها عمل نمی کنند ، فرزندان بسیاری از آن ها به دلیل در خارج از کشور بودن اصولا این سختی ها را تجربه نکرده اند .
به هر حال ، پیشنهاد ، توصیه و درخواستمان از مخالفان ریشه ای مذاکره این است که در مقابل درخواست عدم مذاکره راه کارهای عملی جایگزین برای نجات مردم را ارایه دهند تا بیش از این زندگی روز مره مردم دچار اخلال و گرفتاری نشود .
البته این همه را که گفتیم ، معنای آن ، در هر شرایط مذاکره کردن ، همراه با پذیرفتن شروط غیر منطقی و نادیده گرفتن منافع ملی نیست ، مهم این است که به هر شکل و در هر شرایطی آرامش و منافع مردممان حفظ شود و در کنار منافع ملی به زندگی آبرومندانه برای ملت هم توجه شود .